Ik ben vandaag in een iet wat sentimentele bui.
Morgen zijn twee van mijn drie kinderen jarig.
Oudste zoon word al weer 9 en dochterlief word 2 jaar!
En ja dan ben ik eigenlijk de hele week ongemerkt aan het terugblikken. Wat gaat de tijd snel.
Ik weet nog goed dat ik 9 jaar geleden in het ziekenhuis lag en dacht hoe heb ik ooit kunnen bedenken dat moeder worden een goed idee zou zijn. Ik wil naar huis naar mama!!!
Maar gelukkig zo'n baby zal er toch uit moeten of je nu wilt of niet. Dus keerde wij 2 dagen later terug naar huis met een ienieminie baby op de achterbank. In de maxicosi, wat voor manlief nog wel even een uitdaging was omdat hij natuurlijk niet geoefend had. En toen... Roze wolk? Nee voor ons jammer genoeg niet, een hele donkere wolk. Een prachtige baby, maar toch niet gelukkig en je daar dan ontzettend schuldig over voelen maar gelukkig na 4 maanden worstelen kwam voor ons de zon weer door en konden wij volop genieten van ons ventje.
Dat dan 7 jaar later op zijn verjaardag hij als mooiste cadeau ook nog een zusje mocht krijgen was natuurlijk helemaal geweldig! En wat genieten wij en hij vooral van dat lieve, ondeugende en vooral vieze meisje!!
 |
Net geboren! En nu al zo mooi!
En welk meisjes hart smelt niet voor deze jongen? | | | | | | | | | | | | | |  |
|
Morgen vieren we groot feest! Dan sta ik stil bij hoe dankbaar ik ben dat ik de moeder mag zijn van deze jarige jobjes. (en natuurlijk van de middelste! Die was pas een kadootje op mijn verjaardag geboren!!! Ik verzin het niet!)
Snel naaide ik nog een verjaardagsjurkje, ik hoop dat ze hem mooi vind!
Geniet van het lekker zonnetje!
Lfs Evelien.
